stemmen

van de rechterkant van het plein verschijnen mannen met kinderen, nieuwe mannen met kinderen en hun stemmen raken de straat in de hoogte. de hoogte die je tegenhoudt maar zonder barsten loslaat.

ramen met uitzicht zien de straat, je ziet een vrouw kijken, je kent haar niet, je kent een vreemde voortgang

en ziet het park met bomen recht voor je en de ingang nodigt uit en de bomen zijn scheef en de bladeren vangen licht en je gaat

een hond tegemoet die jou niet ziet. een vijver tegemoet die niet naar je kijkt. je hebt veel spullen in een kamer, je wilt het dragen en niet dragen

de stemmen van de mannen vermengen zich

met de honden, ze verdwijnen in

de honden

ze zoemen laag

de grondtoon van de stad

– alles en weinig tegelijk